جوان آنلاین: اثری که هم اینک در معرفی آن سخن میرود، همان گونه که از نام آن پیداست به «تاریخ شفاهی زندگانی و مبارزات آیتالله شهید دکتر بهشتی» پرداخته است. این پژوهش از سوی امامعلی شعبانی انجام شده و مرکز اسناد انقلاب اسلامی آن را روانه بازار نشر ساخته است. تارنمای ناشر در اشارت به موضوع و مطالب این کتاب، چنین خاطرنشان ساخته است:
«یکی از عظیمترین تحولات قرن بیستم، به یقین انقلاب اسلامی ایران است که در کشاکش رقابت میان دو ایدئولوژی مادیگرایانه آن زمان، یعنی لیبرالیسم و کمونیسم و با نفی هر دو مکتب، طرحی نو را برای بشریت عرضه داشت. انقلاب اسلامی ایران نشان داد سعادت و خوشبختی انسانها پیش از آنکه وابسته به سیستم اقتصادی یا سیاسی باشد، به جهانبینی آنها باز میگردد. با پیروزی انقلاب اسلامی صدایی به گوش رسید که در آن اعتقاد به توحید و به کارگیری آموزههای دینی، شرط رسیدن به سعادت بود. باید گفت که پیروزی انقلاب اسلامی، بیش از هر چیز مرهون رشادتها و از خودگذشتگی رهبرانی بود که پیش از ساختن جامعه به خودسازی پرداخته و درون خود را مزین به اخلاق و معنویت کرده بودند. بیتردید یکی از برجستهترین این رهبران، آیتالله سیدمحمد حسینی بهشتی است که در تمامی مراحل پرفراز و نشیب مبارزه و نیز در گذار انقلاب نوپای اسلامی از بحرانهای بنیانبرافکن سالهای اولیه پیروزی، نقشی بیبدیل داشت. به تعبیر کثیری از انقلابیون آن روز، آیتالله دکتر بهشتی به مدد خودسازی روحی و معنویاش و نیز توان فوقالعاده مدیریتیاش، پس از حضرت امام (ره)، تأثیرگذارترین شخصیتی بود که در پیشبرد و تثبیت انقلاب نقشی بسزا داشت. همین موقعیت برجسته شهید بهشتی سبب شد فرصتطلبان و معاندان انقلاب به خیال واهی خویش با زدن تهمتها سعی کنند او را از سر راه بردارند تا به مطامع دنیوی خود دست یابند، اما آیتالله بهشتی کسی نبود که با جوسازی معاندان و کجفهمی جاهلان، میدان مبارزه را خالی کند و عافیتطلبی پیشه سازد. مدیریت اعتصابات و تظاهرات خیابانی، هماهنگی نیروهای انقلاب در قالب تشکلهایی، چون جامعه روحانیت مبارز و حزب جمهوری اسلامی، مدیریت جلسات خبرگان قانون اساسی، مدیریت قوه قضائیه و نیز تألیف چندین اثر علمی در حوزه مباحث دینی، بخشی از فعالیتهای وی در قبل و پس از پیروزی انقلاب است. اینگونه بود که دشمنان، چاره کار را در ترور فیزیکی ایشان دیدند و در شامگاه هفتم تیر ۱۳۶۰ با به شهادت رساندن دکتر بهشتی، مظلومیت وی و روسیاهی خود را در تاریخ ثبت نمودند. شاید برای شناخت شخصیت شهید آیتالله دکتر بهشتی، گویاترین بیان فرمایش حضرت امام باشد که فرمودند: بهشتی به تنهایی یک ملت بود و بهشتی مظلوم زیست و مظلوم رفت. در فصل اول، با اشاره به تولد و زادگاه شهید آیتالله بهشتی و ویژگیهای علمی، شخصیتی، اخلاقی و اجتماعی خاندان ایشان، در خصوص تحصیلات قدیم و جدیدشان در اصفهان (که پایه ترقی علمی و فرهنگی وی بود) و ماجرای ازدواج و همچنین رفتار ایشان در خانه و در میان خانواده، بحث میشود. فصل دوم، مربوط به مهاجرت و اقامت ایشان در قم بوده و به مباحثی چون: چگونگی تحصیل در حوزه علمیه قم، اساتید و دوستان و همدورههای وی میپردازد. جایگاه ممتاز ایشان در میان دوستان، به لحاظ تحصیل و اخلاق فردی و اجتماعی، بخش اعظم این مباحث را در بر گرفته است. تحصیلات جدید ایشان در قم پی گرفته شد و تا مرحله دکتری ادامه یافت....»